لذت داغ غمت – خیز تا از در میخانه گشادی طلبیم – غزل ۳۶۸ – ۳۸۴

۳۸۴- لذت داغ غمت خیز تا ازدر میخانه گشادی لبیم     برره دوست نشینیم و مرادی طلبیم زاد راه حرم وصل نداریم مگر     به گدایی زدر میکده زادی طلبیم اشک آلوده ما گرچه روان است ولی     به رسالت سوی او پاک نهادی طلبیم لذت داغ غمت بر دل ما باد …

• لذت داغ غمت – خیز تا از در میخانه گشادی طلبیم – غزل ۳۶۸ – ۳۸۴
• منبع : فالگیر