واعظ شحه شناس – روزگاریست که سودای بتان دین من است – غزل ۵۲

۶۷- واعظ شحه شناس روزگاریست ه سودای بتاندینمناست   غم اینکار نشاط دل غمگین من است دیدن لعل ترا دیدهجان بین باید   وین کجا مرتبه چشم جهانبین من است یارمن باشکه زیب فل و زینت دهر   از مه روی تو واشک چو پروین من است تامراعشق تو تعلیم سخنگفتن داد   خلق راورد …

• واعظ شحه شناس – روزگاریست که سودای بتان دین من است – غزل ۵۲
• منبع : فالگیر