خون پیاله – صبح است و ژاله می‌چکد از ابر بهمنی – غزل ۴۷۹ – ۵۵۲

۵۵۲- خون پیاله صب است و ژاله می چکد ا زابر بهمنی       برگصبوح ساز و بده جام یکمنی در بحر مایی و منی افتاده ام بیار       می تا خلاص بخشدم از مایی و منی خون پیاله خور که حلال است خون او   درکار باده باش که کاریست کردنی …

• خون پیاله – صبح است و ژاله می‌چکد از ابر بهمنی – غزل ۴۷۹ – ۵۵۲
• منبع : فالگیر